Dolnoserbski pšawopis

Pśistupnje se płaśece pšawidła dolnoserbskeje ortografije a interpunkcije. Wuchadnišćowy tekst su wótpowědne knigły Manfreda Starosty w drugem nakłaźe z lěta 1982¹. Změny, ako bazěruju na nowych póstajenjach Dolnoserbskeje rěcneje komisije, su se wót sobuźěłaśerjow Serbskego instituta do teksta zaźěłali. Z kliknjenim na »woglědaś se pśeměnjenja« jo móžno, se dane stawizny změnow pokazaś daś. Dokradnjejše informacije wó wobźěłowanju teksta namakajośo w informacijach.

¹ Starosta, Manfred, Niedersorbische Orthographie und Interpunktion. Regeln. (2., bearbeitete Auflage). Domowina-Verlag: Bautzen/Budyšyn, 1982.

1.1.3.16.Pisanje kupkow konsonantow kš, pš, tš

90

Vor dem Vokal y schreibt man stets die Konsonantengruppen kš, pš, tš und nie kś, pś, tś.

Beispiele:

kš: kšyś, mokšy, pókšyta, wupókšywaś usw.

pš: lěpšy, lěpšyna, pólěpšyś se, pšyca usw.

tš: bytšy, chytšy, jatšy, wětšyk, wótšy usw.

91

Vor den Vokalen ě, i schreibt man nie die Konsonantengruppen kš, pš, tš, sondern stets kś, pś, tś.

92

Die Schreibung der Konsonantengruppen kš, pš, tš vor den Vokalen a, e, o, u, vor Konsonanten sowie am Wortende muß erlernt werden.

Beispiele:

kš: kšaceń, kšadnuś, kšajaś, kšajźu, kšasny, kšawiś, kšej, kšet, kšoma, kšupa, kšuška usw. [woglědaś se pśeměnjenja]

kš: kšaceń, kšadnuś, kšajaś, kšajźu, kšasny, kšawiś, kšebjat, [Njejo wěcej adekwatny pśikład za pisanje »kš«. Pó wugronu pišo se »kśebjat«] kšej, kšet, kšoma, kšupa, kšuška usw.

pš: pšašaś, pšawy, pšažyś, pšec, pšoso, pšosty, pšosyś, pšuga, pšuski, pšut, pšužyna usw.

tš: jětša, kutšak, tšach, tšawa, bratšojstwo, tšocha, huntšo, wutšoba, tšojś se, tšubiś, tšugaś, tšuna, hytška, tšmjeń, tšnarl, bratš, kmótš, Pětš, wětš usw.