Dolnoserbski pšawopis

Pśistupnje se płaśece pšawidła dolnoserbskeje ortografije a interpunkcije. Wuchadnišćowy tekst su wótpowědne knigły Manfreda Starosty w drugem nakłaźe z lěta 1982¹. Změny, ako bazěruju na nowych póstajenjach Dolnoserbskeje rěcneje komisije, su se wót sobuźěłaśerjow Serbskego instituta do teksta zaźěłali. Z kliknjenim na »woglědaś se pśeměnjenja« jo móžno, se dane stawizny změnow pokazaś daś. Dokradnjejše informacije wó wobźěłowanju teksta namakajośo w informacijach.

¹ Starosta, Manfred, Niedersorbische Orthographie und Interpunktion. Regeln. (2., bearbeitete Auflage). Domowina-Verlag: Bautzen/Budyšyn, 1982.

1.1.3.7.Pismika ć, dź

38

Die Buchstaben ć, dź schreibt man nur nach harten Zischlauten.

Beispiele:

sćakły, sćerb, šćipaś, šćuwaś, Drježdźany, pózdźe, jězdźiś usw.

Merke: Der Buchstabe ć wird in den Imperativformen auch nach weichen Zischlauten geschrieben: wobrośćo!, wjerśćo!, leśćo!, pórěźćo!, pušććo!

39

Die Buchstaben ć, dź schreibt man bei der Wort- und Formenbildung anstelle von ś, ź, wenn vor den Buchstaben ś, ź ein Zischlaut steht.

Beispiele:

pišćo! (aber: pijśo!)

pokažćo! (aber: pokazujśo!)

njepłacćo! (aber: njepłakajśo!)

wónoźćo! (aber: wy wónoźiśo)

njasć (aber: nosyś)

na mósće (aber: w gaśe)

mósćik (aber: gaśik)

rozćěgnuś (aber: ześěgnuś)

rozdźěliś (aber: wuźěliś)

gwězdźina (aber: gowjeźina)

w gnězdźe (aber: we wóźe)

Vgl. 37.